Tijdens een visbemonstering bij het gemaal Lierder en Molenbroek in de Soestwetering bij Lierderholthuis is een zeldzame kwabaal gevangen. Een bijzondere vangst, omdat kwabalen in Nederland weinig voorkomen en de soort sterk achteruit gaat. De bemonstering vond plaats om de vismigratie door het gemaal te monitoren en werd uit gevoerd door Arcadis en OAB in opdracht van Waterschap Drents Overijsselse Delta (WDODelta). Tijdens de eerste controle van de fuik was het al raak. Het bloed van ‘vanger’ Anton van Triest begon direct sneller te stromen. Het was de derde kwabaal (65 centimeter groot) die hij in zijn lange visserscarrière ving. Naast de kwabaal of ‘zoetwaterkabeljauw’, zoals de soort ook wel wordt genoemd, werden ook andere vissoorten boven water gehaald, zoals blankvoorn, kolblei en riviergrondel. De kwabaal was waarschijnlijk op weg terug van zijn zoektocht naar een geschikte voortplantingsplek. Dit doen ze het liefst in ondergelopen weilanden in de winterperiode, wanneer de watertemperatuur laag is.
Lota lota
Kwabalen (Lota lota) zijn kabeljauwachtige vissen uit het zoete water. Net als de kabeljauw hebben ze een baarddraad. Ze kwamen vóór de jaren vijftig in de vorige eeuw in bijna heel Nederland voor. Het is één van de weinige vissen die actief is in de winterperiode. Tot de jaren vijftig van de vorige eeuw liepen in de winter veel gebieden in Nederland onder water. Kwabalen gebruiken ondiep water om daar eieren af te zetten. Het ondiepe water bevat namelijk veel voedsel en er komen weinig concurrenten en natuurlijke vijanden voor. Ondergelopen land is ideaal voor opgroeiende kwabaal-larven. Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw is de soort sterk achteruit gegaan. Eén van de mogelijk oorzaken is de verbeterde waterbeheersing, waardoor gebieden niet meer zo snel onder water lopen en daardoor zijn voortplantingsbiotoop verdwijnt. WDODelta probeert in projecten voldoende ruimte te creëren om weer overstromingsvlakten te realiseren. Ook worden gemalen ‘vispasseerbaar’ gemaakt om de vissen vanuit de diepe weteringen in de ondiepe poldersloten te krijgen. In de hoop dat deze ondiepe poldersloten ook voor de kwabaal een alternatieve voortplantingsplek kan vormen.